W podziemiach klasztoru

Panu woźnemu wydaje się, że słyszał tętniący w podziemiach odgłos kroków, już trzecią noc z rzędu. Choć równie dobrze mogło to być złudzenie - klucz do lochu nadal się nie odnalazł, więc się tam dostał i którędy ? Maciek i jego przyjaciele postanawiają zaczaić się w pobliżu biblioteki na tajemniczego gościa. Koło północy rozlegają się kroki, potem słychać w ciemności zgrzyt klucza, skrzypienie otwieranych drzwi. Chłopcy podążają tropem osobnika, który skrada się krętymi korytarzami w podziemiach dawnego klasztoru. Mają duszę na ramieniu, ale naprzód pcha ich ciekawość i nadzieja, że może właśnie wpadli na ślad szajki szabrowników.