«Δεν υπάρχει πιο ερωτική απόχρωση στην παλέτα της μόδας από τη χρυσή», έλεγε μετά την επίδειξη του ο Valentino. Υπήρξε άραγε χρυσή εποχή για την ελληνική μόδα; Ο καθένας θα δώσει τη δική του απάντηση, βιωματική, γι’ αυτό και αληθινή. Για κάποιον μπορεί να ήταν η δεκαετία του ’70, για άλλον το ’80 και για τους πιο απαιτητικούς, η εποχή του 2004, λίγο πριν και λίγο μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας. Κι αν τελικά είναι σήμερα; Με ελληνικά κοσμήματα που ταξιδεύουν παντού, και brands που συνδέουν έστω κι αργά, ελληνικότητα και εξωστρέφεια; Στον κόσμο του φαίνεσθαι το περιτύλιγμα είναι το παν. Αρώματα βαφτίζονται Gold για να αυξήσουν τις πωλήσεις τους, προσκλήσεις επιδείξεων τυπώνονται με φύλλα χρυσού. Ακόμη και στην ομορφιά βρίσκουμε κρέμες, κραγιόν και σκιές 24 καρατίων. Υγρός χρυσός στο δέρμα, στα χείλη, στα βλέφαρα. Ευτυχώς που στην Ελλάδα έχουμε παράδοση στην ελληνική χρυσοχοΐα. Χρυσά δαχτυλίδια, περιβραχιόνια, περιδέραια, βρίσκουν τη θέση τους σε απρόσιτες προθήκες στα σημαντικότερα μουσεία του κόσμου. Από το Βρετανικό Μουσείο στο Ερμιτάζ και από εκεί στο Μουσείο Μετροπόλιταν της Νέας Υόρκης. Όμως και η Βουκουρεστίου είναι χρυσή. Και η Σταδίου. Και η Πανεπιστημίου Και όσοι εξακολουθούν να κατηγορούν τη μόδα για επανάληψη, ανακύκλωση, παρελθοντολαγνεία, καλό θα είναι να γνωρίζουν πως η επιστροφή στο χθες, δεν είναι πισωγύρισμα αλλά τρόπος ζωής. Αρκεί να πατάει γερά και να ξέρει να αποκωδικοποιήσει σύμβολα μιας άλλης εποχής. Ιστορίες από χρυσάφι. Η Σοφία Κοκοσαλάκη δικαιούται όσο λίγοι να μιλάει για τη χρυσή Ελλάδα, την Ελλάδα που μας κάνει εθνικά υπερήφανους εντός και εκτός συνόρων. Πόσο μάλλον που σε συνέχεια της χρυσής της καριέρας, έχει αποφασίσει να αφιερωθεί στο κόσμημα. Ένα νέο ταξίδι δημιουργίας με χρυσές αντανακλάσεις Ελλάδας. Και ο Γιάννης Τσεκλένης; Παραμένει ο χρυσός ολυμπιονίκης της ελληνικής μόδας. Έχει κόψει κόκκινες κορδέλες, έχει συλλέξει χρυσά μετάλλια, έχει ανέβει στο βάθρο, στην κορυφή Η Ιωάννα Λαλαούνη μιλάει για το ελληνικό κόσμημα με πάθος