30 september 1956. Algerije is al meer dan een eeuw een ‘speciale provincie’ van Frankrijk en de Algerijnen zijn het zat. Een jonge Algerijnse vrouw bezoekt een salon in het Europese kwartier in Algiers. Ze eet er een ijsje, laat een bom achter onder haar stoel en vertrekt. Er vallen drie doden en tientallen gewonden. President De Gaulle ziet het conflict escaleren en geeft het Algerijnse volk haar onafhankelijkheid. Dit ten ongenoegen van nationalistische Fransen. Zij verenigen zich in een geheim leger: de Organisation Armee Secrete (OAS). Zijn daders en slachtoffers tot elkaar gekomen of zijn oude scheidslijnen nog altijd even actueel? Op welke manier leeft het gedachtengoed van de OAS voort in nieuwe extreem-rechtse organisaties?