François Vingerhoets is anno 1929 zaakvoerder van "Begrafenissen Vingerhoets" en is voortdurend op zoek naar cliënteel. Hij leidt de zaak met harde hand en zijn vrouw Victorine "Vie" en inwonend neefje Willie Hazevoets moeten het vaak ontgelden.
Na het overlijden van François moeten tante Vie en Willie de zaak draaiende houden. In het testament wordt een vreemde voorwaarde gesteld: ze moeten de oude tante Liza in huis nemen.
Willie en Raymonke gaan naar het bal in het dorp op zoek naar een vriendin. Daar leren ze Jeanine Pepermans kennen. Maar ook Desireeke De Potter is geïnteresseerd in Willie...
Tante Vie en Willie hebben het niet gemakkelijk om de begrafenisonderneming boven water te houden. Wanneer blijkt dat hun grootste concurrent, Algemene Begrafenissen Jef Schodts, oneerlijke praktijken gebruikt, gaan ze in de tegenaanval.
Wanneer schepen Tureluren verongelukt moeten tante Vie en Willie alles op alles zetten om hier een chique uitvaart van te maken. Florence en Irma betwijfelen of Begrafenissen Vingerhoets dit wel zal aankunnen.
Willie heeft zijn oog laten vallen op Adelleke. Tante Vie kan hem er maar niet van overtuigen dat ze enkel op zijn centen uit is. Marcelleke De Vleeschauwer, bakkersgast en bedrogen echtgenoot leert hen een waardevolle les.
Een ajuinenverkoper blijft met zijn voorwiel in het tramspoor hangen, rijdt recht het tramdepot binnen en beland op de bodem van een smeerput. Willie en Raymonke trekken naar Wallonië om deze arme sukkelaar op te halen met de corbillard.
Willie valt weer in panne met de corbillard en tot overmaat van ramp wordt tante Vie door een zigeunerin vervloekt waarna de ongelukken elkaar snel opvolgen.
Het lot laat Jeanine Pepermans opnieuw Willies pad kruisen en deze keer lijkt het echt iets te worden. Tante Vie krijgt hem zelfs zo ver dat hij haar op een zondag thuis uitnodigt en ook die beproeving wordt met succes doorstaan.
Door het mooie weer blijven mensen langer leven en gaan de zaken slecht. Leveranciers leveren niet meer, schuldeisers geven geen krediet meer, de put is zo diep dat Willie geen oplossing meer ziet. De bankdirecteur en zijn klerk staan al klaar om de inboedel op te schrijven.
Januari 1930, een gure winteravond. Willie zwoegt over een stapel onbetaalde facturen. Tanteke is verdiept in het gazetje van de bond van begrafenisondernemers. Een vraag naar een artikel dat de kennis van de stiel kan bevorderen, brengt haar op een idee. Wie is er nu beter geplaatst dan tante Vie om een boekje open te doen over het begrafeniswezen ? Bovendien levert zo'n verhaal, als het afgedrukt wordt, vijfenzeventig frank op. Een schrijfster is geboren.
Tante Vie heeft zich voorgenomen om de eerste vrouwelijke voorzitter van het plaatselijk bestuur van de Bond van Belgische Begrafenisondernemers te worden. Willie vindt dat hij een goede reden heeft om zich met Raymonke eens flink te gaan bezatten. Dat loopt zo uit de hand dat Vie en Willie voor de rechter moeten verschijnen, beschuldigd van het stelen van een lijk op het kerkhof. Tantes grote ambitie loopt gevaar.
Net op de dag dat tante Vie hoopt verkozen te worden tot voorzitster van de Bond van Belgische Begrafenisondernemers, brengt Willie een nieuw troeteldier mee naar huis: Georgeke, een pad die hij op het kerkhof gevonden heeft. Het onschuldige beestje brengt tanteke geen geluk. Zij raakt dieper en dieper in de put. Even lijkt het of de winstgevende begrafenis van een schepen van de stad uitkomst zal bieden, maar weer slaat het noodlot toe.
De zaken floreren niet bij Begrafenissen Vingerhoets. Tante Vie zegt dat Willie een cent bij kan verdienen door koster te spelen. Op het postkantoor kan Willie reclameaffiches ophangen. Daar ontmoet hij een beeldschoon meisje: Rozeke.
Een beetje tegen zijn zin vergezelt Willie tante Vie naar de bolbaan. Het krulbollen is een sport die ze met overgave beoefent. Op de baan ontmoet ze Marie, een vrouw voor wie het bollen een ware obsessie geworden is, en haar wat verwaarloosde echtgenoot, Jomme, een collega begrafenisondernemer. Vie en Jomme hebben een goed gesprek en er komt meteen een afspraak van. Willie, van zijn kant, maakt een afspraak met Desireeke De Potter, die intussen wijkverpleegster geworden is.
Tante Vie en Willie hebben kaartjes voor de revue. Tanteke lacht zich te pletter, maar Willie komt pas op temperatuur als twee beeldschone danseressen op het podium verschijnen. Tijdens het nummer van de messenwerper gebeurt er een dodelijk ongeval. Gelukkig is er een begrafenisondernemer in de zaal. Zo maakt Willie nabij kennis met Vera, een van de danseressen. Hij staat meteen in vuur en vlam.
Het is haast niet te geloven, maar opeens is Willie getrouwd en op huwelijksreis vertrokken. Hoe dat zo gekomen is? Een aaneenschakeling van ongelukken: Willie laat een grafsteen op zijn voet vallen en is niet in staat om met de corbillard te rijden. Raymonke is niet vrij en Tanteke ziet maar een oplossing: ze zal zelf aan het stuur gaan zitten. Er is maar een probleem: ze kan niet rijden...
Tante Vie neemt het zekere voor het onzekere en bakt een taart voor haar eigen verjaardag. Toch rekent ze erop dat Willie haar met een cadeautje zal bedenken. Willie is slecht bij kas en tot alles bereid om aan wat extra inkomsten te komen.
Bij het uitgaan van het lof roept de nieuwe pastoor tante Vie bij zich. Hij wil eens met haar praten over het bedreigde zielenheil van Willie. Die brengt al te veel tijd door met Raymonke in "de trapkes op". Nadat ze samen een reddend gebed hebben uitgesproken, ontdekken ze tot hun schrik dat ze door de dove koster in de sacristie zijn opgesloten.
Weer komen tante Vie en Willie in aanraking met het gerecht. Geheel ten onrechte worden ze beschuldigd van het kidnappen van een baby. Klein Fonske was namelijk bij hen op de koer te vondeling gelegd.
Vandaag vernemen we hoe tante Vie op het jaarlijkse uitstapje van de Bond van Belgische Begrafenisondernemers haar oude aanbidder Fred Pardaens ontmoet en hoe Willie een meisje terugziet waar hij in de papschool nog mee gespeeld heeft. Helaas is ze nu verloofd met de jonge Pardaens, het verwende moederskindje van Freds echtgenote, de zure Hilda.
Willie scharrelt al een tijdje met Anneke Lauwers, een moderne meid, die op tijd en stond een lekker potje wil vrijen. Dat kan natuurlijk niet met tante Vie in de buurt. Daarom zet Anneke Willie aan om een eigen kamer te zoeken. Als hij dat voor mekaar heeft, moet hij zijn tanteke er nog van overtuigen dat hij beter alleen gaat wonen. Dan komt neefje Ronald binnenvallen...
Het is zomer, het werk is schaars. De luiheid en de verveling slaan toe. Een sterfgeval aan zee is de gedroomde aanleiding voor een ontspannend uitstapje. Het duurt niet lang of tante Vie en Willie liggen te zonnen op het strand. Aangezien hij niet kan zwemmen en toch de zee in wil, komt Willie op het idee de lege kist uit de corbillard te halen en die als bootje te gebruiken.
De kerstdagen en het nieuwe jaar zijn in aantocht, maar of daarmee ook een einde komt aan de slechte tijd? Tante Vie en Willie knopen met de grootste moeite de eindjes aan mekaar. Ze zorgen zelfs voor wat feestvreugde. Tanteke repeteert met het zangkoor waarvan ook haar grootste concurrenten, Hilda Pardaens en zoon Didier deel uitmaken. Die smeden plannen om de zaak van tanteke over de nemen.
Willie heeft op de verkeerde hond gewed en zit diep in de schuld. Als hij de stad uit moet om een klant op te halen, rijdt tanteke mee. Ze wil ervan profiteren om tante Marcel op te zoeken en het oude mens haar zilveren visbestek af te troggelen. Maar ze weigert Willie een voorschot op zijn pree te geven. Ze vallen zonder benzine, er barst een onweer los en ze gaan schuilen in een verlaten kasteeltje...
Tanteke reikt de prijzen voor orde en stiptheid uit in haar oude schooltje. Ze houdt een toespraak over naastenliefde. Bij Roza Baelemans, een van de leerlingen, vallen haar woorden niet in dovemansoren. Diezelfde dag nog verongelukt de vader van het meisje in de fabriek. Willie gaat het stoffelijk overschot ophalen in de fabriek en ontmoet daar Leentje, een oude schoolvriendin.
Tanteke en Willie denken er serieus aan de zaak te verkopen aan hun grootste concurrent omdat ze op het randje van het faillissement staan. Enkele onverwachte bezoekjes lijken toch nog op een mogelijke uitweg te wijzen.
Raymonke is stapelverliefd op Rozeke, maar dankzij de bemiddeling van tante Vie wordt Willie de bruidegom.
Willie is getrouwd, het feest is in volle zwier. Hij heeft een list bedacht om met Rozeke het trouwfeest stilletjes te verlaten na het aansnijden van de taart. Dan kunnen ze met zijn tweetjes naar zee rijden en ongestoord van elkaars gezelschap genieten. Maar dat is buiten de waard gerekend, want tante Vie heeft zich voorgenomen dat ze meegaat en zo gemakkelijk is zij niet om de tuin te leiden.
Willie, Rozeke en tante Vie brengen met zijn drieën de wittebroodsweken door aan de kust maar het is duidelijk dat op zo'n momenten met drie net iets te veel is. Als tanteke dan toch haar eigen weg gaat maakt Willie zich ongerust.
Willie en Rozeke zijn nog maar een paar weken getrouwd en het nieuwe is er nog niet af, maar toch heeft Willie er moeite mee om zijn vrijgezellengewoonten af te leren.
Tante Vie, Willie en Rozeke rijden naar een kermiskoers in de buurt, niet uit liefde voor de sport, maar in de hoop dat een van de veteranen er het hachje bij inschiet. Ze hebben nog geluk ook en voor een keer slagen ze erin hun eeuwige concurrenten van het uitvaartcentrum Pardaens in de sprint te verslaan. Ze zijn het eerst bij de weduwe en slepen een dure begrafenis in de wacht.
De zaken van tante Vie gaan zeer goed sinds ze de concurrentie heeft verslagen. Er staan zelfs twee begrafenissen tegelijk op het programma. Als er iets misloopt krijgt Raymonke de schuld en gaat tanteke op zoek naar een nieuwe hulp.
Het begint Rozeke stilaan hoog te zitten dat zij noch in de zaak, noch in het huishouden nuttig werk mag doen. Tante Vie laat haar alleen wat vervelende karweitjes opknappen, eten klaarmaken, wassen en strijken voor Willie doet ze zelf. Willie moet zo hard werken dat hij geen tijd heeft voor Rozeke en dat hij zijn tanteke maar laat betijen. Dat neemt Rozeke hem erg kwalijk en op een morgen neemt ze een besluit.
Rozeke neemt een kijkje in het familiealbum. Er worden oude herinneringen opgehaald. Intussen moet Willie zich nog altijd te pletter werken en kan hij zelfs geen beroep meer doen op Raymonke om een handje toe te steken. Tantekes oude vlam Fred Pardaens stelt voor dat hij bij haar komt werken. Zijn vrouw heeft hun zaak naar de dieperik geholpen en hij spreekt van scheiden. Willie en Raymonke ruiken onraad...
De geboorte van het boeleke van Willie en Rozeke kondigt zich al eerder aan dan verwacht. Willie en Raymonke trekken er in allerijl op uit om de dokter en de vroedvrouw te halen maar ze vallen zonder benzine. De corbillard van Fred Pardaens moet hulp brengen.