Bartje

Bart is a little 8-year-old child of the large Bartels family who lived in Drenthe in the early twentieth century. Father was a labourer working for meagre wages, and a farmer. Mum Bartels takes care of the house and the kids at home and gives birth to a child at every turn; the tenth is already on the way. The family all live together in a small house that father can rent from a farmer friend. Unfortunately, the house is rather small, too small for such a large family. As a small boy Bartje admires his father greatly: a big strong man working from early morning until late at night. With his mother he can not get along, especially if she promises him a kohlrabi meal because he doesn't like beans. When that evening he just has to eat kidney beans and also needs to say grace, the little Bartje rebels with his: "Ik bid nie voor brune boenen ..." After this he is sent outside by his father and mother stating that he must find other parents. Moreover, Bartje regularly gets whipped by his father when he is naughty. When the landlord of the house commits suicide, it seems that the family has to go to the poorhouse, but a rich farmer from Groningen buys everything and even offers dad a regular job. But the farmer turns out to be a real slave-driver and also the son is a very annoying child. When Bartje and his brother Arie play a prank on him, his father demands reparation from the Bartels family. They demand that Bartje gets punished in their presence. This results in a brawl in which the father loses his job and the house and so the family ends up in the poorhouse. During this period Bartje learns to appreciate his mother more and more and finally sees the true character of his father. With elder sister Lammechien and son Gert away from home and son Arie on the wrong path, Bartje assumes a responsible role in the family at a young age.

Bart is een kleine 8-jarige telg uit het grote Bartels-gezin dat in het begin van de vorige eeuw in Drente woonde. Vader is landarbeider en werkt voor een schamel loontje voor een boer. Moeder Bartels zorgt thuis voor de kinders en het huis en poept tussentijds om de haverklap een kind uit en de tiende is al op komst. De familie woont met z’n allen in een kleine woning die vader kan huren van bevriende boer. Helaas is het huisje vrij klein, te klein voor zo’n groot gezin. Als kleine jongen kijkt Bartje enorm op tegen zijn vader, die grote sterke man die van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat werkt. Met zijn moeder kan hij niet goed opschieten, vooral als ze hem een koolraapprakje belooft omdat hij geen bruine bonen lust. Als hij die avond gewoon bruine bonen met eten en daar ook nog voor moet danken, komt de kleine Bartje in opstand met zijn: “Ik bid nie voor brune bonen…” Hierna wordt hij door zijn vader en moeder buiten de deur gezet met de mededeling dat hij maar andere ouders moet zoeken. Natuurlijk komt alles weer goed maar de eerste ervaringen met de oneerlijke tweedeling tussen sterk en zwak heeft hij hiermee gehad. Bovendien krijgt Bartje regelmatig van vader met de karwats op zijn falie als hij ondeugend is geweest. Wanneer de verhuurder van het huisje zelfmoord pleegt, lijkt het of het gezin naar het armenhuis moet, maar een rijke boer uit Groningen koopt alles over en biedt vader zelfs een vaste baan aan. Maar de boer blijkt een zware slavendrijver en bovendien is het zoontje ook een zeer vervelend kind. Als Bartje en zijn broer Arie hem een poets bakken, komt zijn vader op hoge poten verhaal halen bij de familie Bartels. Ze eisen dat Bartje in hun bijzijn op zijn falie krijgt. Dit mondt uit in een vechtpartij waarop vader het huis en zijn baan verliest en zo belandt de familie in het armenhuis. In deze periode leert Bartje zijn moeder steeds meer te waarderen en ziet eindelijk het ware karakter van zijn vader. Met oudste zus Lammechien en