Lagerzeel, dorpje in het landelijke Brabant, jaren vijftig. Door Onckeloms, eigenaar van de plaatselijke brouwerij en man van aanzien, heeft één groot probleem: zijn zoon Jozef. De verwende en ziekelijke jongen dreigt aan de universiteit een onoverbrugbare achterstand op te lopen. Om Jozef te helpen, neemt Onckeloms de arme, meer begaafde René Hox haast als een eigen kind in huis op. René is de zoon van Tist en Trien, vrije vogels die Gods water over Gods akker laten lopen. Door het contact met het burgerlijke milieu dreigt René te vervreemden van zijn ouders. Eén van de vrienden van René is Tor, het zwarte schaap van het gezin Muys. Tor wordt na een afgrijselijk ongeval, waaraan hij noch part noch deel had, door zijn moeder uit het huis gezet. Hij vindt kost en inwoon bij de rijke vlasboer Witten D’Hert. Mieke, de meid van Witten, neemt de kunstzinnige Tor onder haar moederlijke hoede. Even ziet het er naar uit dat in Lagerzeel een relatieve rust zal terugkeren. Mede door toedoen van de frivole, eigengereide Celine evolueren de zaken echter snel naar een dramatische ontknoping.
Nu Jozef dood is, behandelt brouwer Onckeloms René definitief als zijn zoon. Na zijn kandidatuur rechten, besluit René Leuven te verlaten en zijn intrek te nemen bij Onckeloms. Nel Muys ontvangt een brief van een ver familielid in Frankrijk. Gezien het morele verderf daar, wil Eugènie haar dochter Martine onderbrengen in een degelijk Vlaams katholiek gezin. De financiële tegemoetkoming voor deze opvang zou een prima oplossing betekenen voor de studies van Cel, die net als Martine naar de universiteit wil. Ondertussen heeft Tor Muys zijn draai gevonden op de boerderij van Witten, dit tot grote ergernis van diens twee kinderen Jean en Suzanne. Zij voelen zich bedreigd door het voorbeeldige gedrag van Tor en doen hun uiterste best om hem in een slecht daglicht te plaatsen bij de twee vrouwen met wie Tor het beste mee kan opschieten : Celine en Mieke. Jean weet altijd de nodige tijd te vinden voor dubieuze zaakjes en om wat extra geld te verdienen, introduceert hij de kunstschilder Frank Rottiers in Lagerzeel. Door Onckeloms, die volledig in de ban geraakt van deze artistiekeling, geeft René de opdracht een kunstkring op te richten.
Meneer Floren, de enige dokter in Lagerzeel, staat al vijfentwintig jaar als burgemeester aan het hoofd van deze gemeente. Een jubelfeest kan dan ook niet achterwege blijven. Vera Eetvelt wordt gevraagd om het feest muzikaal op te luisteren. Terwijl René zich inspant om een geschikt decor in elkaar te knutselen voor deze cantate, ervaart Tor de nodige problemen bij het schrijven van de gepaste teksten. Maar klagen doet deze jongen niet. Hij is immers gepromoveerd tot privé-chauffeur van Witten en volgens Mieke hangt er nog meer in de lucht voor hem. Ook Benoit, de veldwachter van Lagerzeel, maakt kans op promotie. Maar of Mieke nu bereid zal zijn om haar twintig jaar oude belofte na te komen, is een andere vraag. Ondertussen onderneemt Cel Muys, de broer van Tor, krampachtige pogingen om Martine in Lagerzeel te houden. Haar moeder Eugènie denkt daar echter anders over. De strenge en zedelijke opvoeding waar Vlaanderen zo bekend voor staat, had ze zich toch enigszins anders voorgesteld. Dankzij kunstschilder Rottiers krijgt de kunstkring "De Eikel" ook bekendheid buiten Lagerzeel. René wordt door een zekere Leontine Verstraeten zelfs gevraagd een tweede "Eikel" op te starten in Hiele, een dorpje in West-Vlaanderen. Hij moet echter niets hebben van Rottiers en is dan ook niet van plan in te gaan op deze uitnodiging. Rottiers zelf is de getalenteerde René liever kwijt dan rijk. Zijn vrouw Irma denkt daar anders over.
Tor hoopt eindelijk aanvaard te worden door zijn ouders nu hij besloten heeft om Benoit op te volgen als veldwachter van Lagerzeel. De gedachten van Nel en Muys worden echter volledig in beslag genomen door de aard van de relatie die zich ontpopt tussen Cel en Martine. Niet iedereen gelooft immers in het bestaan van een zuiver platonische verhouding. En zeker de pastoor van Lagerzeel niet.Cogels, de pastoor van Hiele, wacht vol ongeduld op de komst van René Hox, de stichter van ’De Eikel’. René is passioneel aangetrokken tot Leontine. Ook zij heeft dergelijke gevoelens voor hem, maar beiden beschouwen hun passie als onmogelijk. Ze beloven dan ook plechtig elkaar nooit meer op te zoeken. De kunstenaar Rottiers krijgt één en ander te verwerken. Dat het niet goed botert tussen hem en zijn vrouw Irma, is oud nieuws. Maar dat zij besloten heeft om buitenshuis te gaan werken, vindt hij toch wel iets te ver gaan. En dan weet hij nog lang niet alles.
Nu Tor benoemd is tot veldwachter van Lagerzeel, is hij niet langer welkom in het gezin van Witten. Hij moet dus uitkijken naar een andere woning. Zijn broer Cel heeft het al even moeilijk met meneer en mevrouw Peeters, de eigenaars van zijn kot in Leuven. Zij zijn er heilig van overtuigd dat de relatie van Cel en Martine niet zo zuiver is als neef en nicht durven beweren. Ze achten het dan ook de tijd om de ouders van Cel op de hoogte te brengen van de situatie. De vermoedens die meneer en mevrouw Verstraeten koesteren omtrent het milieu waarin René Hox is opgegroeid, worden bevestigd door pastoor Cogels. Ze verbieden Leontine dan ook elk contact met René. Het kiezen van een man lijkt ook wel weggelegd te zijn voor Vera, het succesvolle zangeresje en dochter van Susken Eetvelt. Maar liefst drie aanbidders dingen om haar hand. Dat Vera’s oog uiteindelijk valt op de minst voor de hand liggende jongen, kan zelfs haar vader moeilijk begrijpen.
De relatie tussen Cel en Martine lijkt uit de hand te lopen. Zoals gewoonlijk krijgt Tor de schuld. Eugenie, de moeder van Martine, tilt er eigenlijk niet zo zwaar aan, maar om de vrede te bewaren roept ze haar dochter terug naar Frankrijk. Witten voelt de dood naderen en wil de laatste zaken regelen. Zijn ganse leven heeft zijn personeel meer aandacht voor hem gehad dan zijn eigen gezin, en hij wil hen dan ook op gepaste wijze bedanken. Het spreekt voor zich dat dit niet in goede aarde valt bij Adèle en Suzanne. Door een aantal misverstanden dreigt Vera de liefde van Tor te verliezen. De enige die de plooien tussen beiden kan gladstrijken, is de gemeentesecretaris van Lagerzeel. Maar aangezien Michel een boontje heeft voor Vera, is zijn hulp niet vanzelfsprekend. René is ontstemd over de hulp die pastoor Cogels heeft geboden aan meneer en mevrouw Verstraeten. Ondanks alles zoeken René en Leontine opnieuw toenadering en deze keer lijkt het wel te klikken. Maar de familie Verstraeten wil eerst op bezoek naar Lagerzeel, waar hen een minder leuk tafereel te wachten staat.
Na alle beschuldigingen van meneer en mevrouw Peeters aan zijn adres, kan Cel niet langer in hun huis blijven wonen. Samen met Martine gaat hij op zoek naar een nieuw kot. Maar meneer Peeters spoort Cel op en verplicht hem terug naar huis te komen. Cel en Martine hebben echter een plan bedacht om voor eens en altijd verlost te geraken van het bemoeizieke koppel. Ook Lagerzeel kent zijn problemen. René heeft zijn buik vol van de hypocriete burgerij en besluit om in de voetsporen van zijn ouders te treden. Door Onckeloms onderneemt een laatste poging om René op andere gedachten te brengen, maar hij weet dat alleen Leontine hiertoe in staat is. Geruchten doen echter de ronde dat ze haar hart verloren heeft aan een rijke industrieel. Vera heeft al evenmin geluk in de liefde. Tor weigert te trouwen zolang zijn dichtbundel niet gepubliceerd wordt.
De zelfmoord van Martine heeft Cel verwoest. De eens zo rustige en introverte jongen bestaat niet langer. Hij is kwaad op de hele wereld en de streken die hij uithaalt, worden met de dag erger. Het gevolg is dat het hele dorp Cel al snel de rug toekeert. Maar Door Onckeloms gelooft in Cel en geeft hem meer dan eens de kans om te bewijzen dat hij niet zo slecht is. Ook Tor krijgt de kans van zijn leven. Vera ziet immers een mogelijkheid om zijn dichtbundel te laten publiceren, waardoor ze eindelijk met hem kan trouwen. De gedachten van Tor worden echter in beslag genomen door de wandaden van zijn broer Cel. Een huwelijk is dan ook niet zijn eerste bekommernis, vooral niet wanneer zijn vermoedens omtrent de ware aard van de publicatie juist blijken te zijn. De relatie van René en Leontine kent de nodige turbulentie. Hij verwijt haar kleinburgerlijkheid en zij ergert zich aan zijn povere afkomst. En toch besluiten ze elkaar het jawoord te geven. Althans, dat denkt Leontine.
Ondanks het geduld van Door Onckeloms blijft Cel zich als een losbandige puber gedragen. Slaande ruzies met zijn vader, schoolverzuim, stelen en achter vrouwen aanzitten zijn zowat de ingrediënten van zijn dagelijks bestaan. Voor Door is echter de maat vol wanneer de relatie tussen Cel en Alfonsine uit de hand dreigt te lopen. Muys weet dat zijn dagen geteld zijn, maar is hier niet rouwig om. Hij heeft nog één laatste wens, nl. Cel en Tor zien. Tor is ondertussen bezig met de voorbereidingen van zijn huwelijk. Nu hij zo goed als familie is, durft hij de meid van zijn toekomstige schoonvader op haar plaats te zetten. Maar wanneer hij Rosalie aanraadt een andere werkgever te zoeken, zorgt zij voor een verrassing. Ook in Hiele lijken de verrassingen uit de lucht te vallen. Niet alleen verliep de huwelijksreis van Leontine en René anders dan verwacht, maar eenmaal thuis aangekomen verneemt René ook nog de ware omvang van het financiële vermogen van zijn schoonouders.
Sinds de dood van Muys gedraagt Cel zich meer en meer als een beest. Geen vrouw is voor hem nog veilig. Zijn vrienden Jos en Frits profiteren schaamteloos mee van zijn geld. Nel duldt het echter niet langer. Tor wordt als veldwachter en broer van Cel op het matje geroepen door het gemeentebestuur. Hij probeert Cel tot rede te brengen. Vera verwijt Tor dat hij zo iemand geld toestopt. Bij Reine Priestman kan ze af en toe haar hart luchten. De twee vriendinnen verlangen beiden naar een baby. Leontine laat René werken als een paard. Omdat ze geld nodig heeft, bedelft ze hem onder de opdrachten. René, die af en toe zijn ouders en vrienden mist, geraakt hierdoor niet meer in Lagerzeel. En Tor, die onverwachts in Hiele aanbelt, komt bij Leontine niet verder dan de deur. Celine helpt Tist en Trien zoveel ze kan. Wanneer ze merkt dat Triens benen niet genezen, besluit ze René te verwittigen.
Cel is totaal overdonderd door Mie Zaterdag, een vrouw uit één stuk die geen blad voor de mond neemt. Het is liefde op het eerste gezicht. Dankzij Mie krijgt Cel opnieuw zin in het leven en dat wil hij aan iedereen kenbaar maken. Zelfs Nel, die in het rusthuis woont, krijgt er weet van. Vera is niet zo blij met de metamorfose van haar schoonbroer. Vera is de laatste dagen erg lichtgeraakt. Ze vindt het verschrikkelijk dat ze geen kinderen kan krijgen, zeker nu Reine in verwachting is. Tor probeert haar te overtuigen dat het probleem ook bij hem kan liggen. Hij wordt gelukkig afgeleid door zijn werk, zeker nu Benoit niet meer van deze wereld lijkt. Floren weet niet goed wat hij met de oude commissaris aan moet. Mieke heeft medelijden met Benoit, maar kan hem niet echt helpen. Tist wil zijn zoon op de hoogte brengen van Triens ziekte en reist naar het verre Hiele. Hij botst echter op een afstandelijke Leontine, die hem zo vlug mogelijk naar buiten werkt. René neemt haar dat niet in dank af. Gelukkig kan hij nu meer dan ooit op Celine rekenen.
Nu Cel zijn draai met Mie gevonden heeft, staat niets een huwelijk nog in de weg. Zelfs de schampere opmerkingen van zijn norse moeder niet. Maar Cel heeft wel buiten Alfonsine gerekend, die plots met haar dochtertje voor de deur staat. René Hox neemt zijn toekomstig vaderschap heel ernstig. Hij werkt weer dubbel zo hard, tot blijkt dat hij eens te meer door Leontine in de luren werd gelegd. Voor hem is de maat nu vol. Tist probeert hem wat te sussen, maar Celine slaagt daar blijkbaar beter in. Vera wordt somberder met de dag. Het idee van kinderloos te blijven wordt een obsessie voor haar. Zelfs Tor kan nog weinig goed doen in haar ogen, hoewel ze zielsveel van hem houdt. Dokter Priestman schrijft haar druppels voor om haar uit de depressie te halen. Suzanne van de Witten daarentegen is superactief. Dit keer heeft ze haar oog op Rottiers laten vallen.
Tussen dokter Floren en dokter Priestman ontstaat een ware concurrentieslag als in Lagerzeel de griepepidemie toeslaat. Bij Vera is er duidelijk iets meer aan de hand dan een griepje. Priestman is er zeker van dat Vera zichzelf moet genezen. De vraag is of Tor haar daarbij de nodige steun kan geven? Michel ondervindt dat een verstandshuwelijk niet echt iets is waar een mens op termijn gelukkig van wordt. Ook Celine denkt eindelijk aan trouwen. Maar of haar hartje er sneller van klopt, laat ze wijselijk in het midden. Alleen bij Mie en Cel blijken er geen problemen te zijn. Voorlopig leven ze van de liefde, omdat de winkel niet draait zoals verwacht. Hier komt verandering in wanneer Mie buitenshuis werk vindt. Nu Door Onckeloms van plan is wat meer van het leven te genieten biedt hij René de leiding over de brouwerij aan. Een aanlokkelijk voorstel, zeker nu de zwangere Leontine besloten heeft haar ouders weer in huis te halen.