Goede en foute strijd, arbeiders bij de NSB en arbeiders in het verzet, solidariteit is niet vanzelfsprekend in een bezet land. Nooit meer oorlog. Dat is de stemming na de 1e wereldoorlog. Arbeiders vechten niet tegen arbeiders. Socialisten dragen een gebroken geweertje. Tot de crisis aanbreekt. Immense werkloosheid. Armoe. Opstanden. Fascisten grijpen de macht in Spanje, Italië, Duitsland. Tijdens de Spaanse Burgeroorlog vechten Nederlandse socialisten aan de kant van de Republikeinse Regeringstroepen. Uit solidariteit. Vakbondsleiders uit Hitler-Duitsland vinden een veilig huis bij hun broeders in Nederland. Uit solidariteit. Verzetsmensen komen uit alle maatschappelijke stromingen, het verzet is zeker geen exclusief linkse beweging. Solidariteit met mensen die vervolgd worden en met verzet tegen de bezetter blijkt echter lang niet altijd vanzelfsprekend. Het NVV, de VARA, de Arbeiderspers en Het Volk komen de bezetter aanvankelijk tegemoet. SDAP leiders als Vorrink en Drees houden hun rug recht en weigeren elke medewerking. Veel SDAP-leden worden in de loop van de oorlog opgepakt en afgevoerd naar concentratie- of gijzelaarskampen. Het zijn de illegale communisten die oproepen tot de Februaristaking uit protest tegen de Jodenvervolging.