Vrouwen zorgen voor een proper huishouden, een nette opvoeding van de kinderen en een warm nest voor de man. Een socialist is nog geen feminist. De eerste socialistische leiders trokken zich het lot aan van werkende vrouwen. Die moeten zo hard werken en onder zulke slechte omstandigheden dat ze het niet lang vol kunnen houden. De socialisten willen af van de vrouwenarbeid en van de kinderarbeid, mannen moeten meer gaan verdienen. Mannen moeten ook stemrecht krijgen, een fatsoenlijk loon, goede arbeidsomstandigheden, vrije tijd. Nette arbeidersvrouwen hoeven niet buitenshuis te werken. Dat doen de dames waar ze schoonmaken ook niet. Ze gaan naar de huishoudschool, waar ze leren over het gezin als hoeksteen. Met een hygiënische, mooie keuken, tafelmanieren, zelfgemaakte kinderkleren, een encyclopedie in de kast en geen drank. Rond de eeuwwisseling wordt het feminisme een kracht van betekenis. De Vereniging voor Vrouwenkiesrecht wordt opgericht. Aletta Jacobs neemt het voortouw. De neo-malthusiaanse bond bestrijdt de armoede door gezinsplanning, met voorbehoedmiddelen. Na de oorlog komen er een Vrouwenvakbond, VOS-cusussen en moedermavo’s. Wie kent er tegenwoordig nog een vrouw die niet buitenshuis werkt?