Maarten leeft met zijn vrouw Nicolien een teruggetrokken bestaan in een bosrijke omgeving. Nicolien gaat dood. Haar verlies berooft Maarten van een houvast in zijn bestaan. Zij was de enige die hem altijd trouw is gebleven. Omwille van haar heeft hij vastgehouden aan zijn principes. Veertig jaar geleden verklaarde hij nog dat ‘het leven niet de moeite waard is om er zelf een einde aan te maken’. Maar nu heeft hij besloten dat principe te verlaten en zelfmoord te plegen. Maar voordat hij dit doet, schrijft hij vijf afscheidsbrieven aan zijn vrienden van vroeger.