De Mondiale, 26 juni 1990, half twaalf 's avonds. De Rode Duivels hebben in de laatste achtste finale van het WK voetbal Engeland zoek gespeeld, maar een doelpunt is uitgebleven.
Voor de penalty's een beslissing zullen brengen, krijgen de Engelsen nog een vrije trap. De stem van Rik De Saedeleer stokt wanneer de boogbal van Paul Gascoigne achter de rug van Franky Van der Elst neerploft, pal op de rechtervoet van David Platt.
Nooit heeft een doelpunt bij de Belgische voetballiefhebber een grotere dreun veroorzaakt dan de omhaal van Platt.
De verpersoonlijking van het kwaad woont vandaag in een groene long van Manchester en praat voor het eerst uitgebreid over zijn trap uit het niets.
