Afgelopen zomer stond de Amazone in brand. De Braziliaanse president Bolsonaro kreeg de wind van voren, maar nu de brand geblust is horen we er niks meer over. Sandra Korstjens reist af naar de Amazone en ontmoet een vrijwillige brandweerman die net een gigantische brand geblust heeft. Tot zijn verbazing wordt hij nu zelf verdacht van brandstichting. En ze ziet hoe in vijf minuten een boom wordt omgezaagd, tot groot genoegen van de houthandelaar. Hout is hier volgens hem de enige bron van inkomsten, dus legaal of illegaal, de kap gaat door. Wetenschappers en kunstenaars proberen het tij te keren.
Toen Shell in 1937 als eerste probeerde de olie uit de Ecuadoriaanse Amazone te halen, was dat het startschot voor de grootschalige olie-industrie in het land. Jaren later veroorzaakte Texaco een gigantische milieuramp en zaaide dood en verderf onder de inheemse bevolking. Nu wil de overheid gaan boren in een nog maagdelijk deel van de jungle, het leefgebied van de Waorani. Maar die pikken dat niet zomaar. Sandra Korstjens zoekt ze diep in de jungle op en leeft met ze mee.
De Amazone zit vol goud en in Suriname is de goudkoorts overal voelbaar; van Paramaribo, waar Braziliaanse goudzoekers hun buit omwisselen in dollars, tot diep in het binnenland, waar Surinaamse gelukszoekers een graantje meepikken van de enorme goudvoorraad.Nicolas en zijn vrienden laten Sandra Korstjens zien hoe zij hun schatten wegkapen bij de Canadese multinational IAMGOLD. Het levert niet genoeg op om het hoofd boven water te houden. Maar bijna alle goudzoekers werken met kwik.
Brazilië is de op een na grootste sojaproducent van de wereld en president Bolsonaro ziet zijn land het liefst op de eerste plek komen. De sojaboeren willen wel; ze rukken op naar het noorden, recht de Amazone in. Sandra Korstjens reist over de 'sojasnelweg', de BR-163, waar ze sojaboeren en cowboys ontmoet die een gouden toekomst voor zich zien. Ze beschouwen zichzelf als dé voedselleverancier van de wereld. Hoe meer ze kunnen produceren, hoe liever het ze is. Er wordt dan ook volop geïnvesteerd in asfalt en overslaghavens, ten koste van de inheemse bevolking.
In 2016 ondertekende de Colombiaanse FARC na 52 jaar strijd een vredesakkoord. Gek genoeg verloor de Amazone daarmee haar beste boswachter. Zodra het akkoord getekend was, steeg de ontbossing met 44%, want ineens durfde iedereen de jungle weer in. Maar van wie is het bos nu eigenlijk? Sandra Korstjens vraagt het aan de voormalige guerrillastrijders die nu zelf bewaakt worden, aan de cocaboeren die meer produceren dan ooit en aan de sjamanen die haar ayahuasca laten drinken, op zoek naar het antwoord.
In het grootste nationale park van Peru wonen nog steeds inheemsen die niets te maken willen hebben met de moderne wereld, de zogenaamde 'ongecontacteerde volken', maar onder druk van houtkappers en drugssmokkelaars worden ze naar de randen van het bos gedreven. In Diamante, het laatste dorp aan de rivier, vertelt de dorpsoudste aan Sandra Korstjens hoe drie ongecontacteerde mannen hem tijdens het vissen met pijlen beschoten. Hij overleefde het ternauwernood.