In a span of six years, Rik van Looy won the Tour of Flanders twice and Paris-Roubaix three times. He was the absolute patron of the peloton until a new cycling god appeared on the scene in 1966: Eddy Merckx. The torch transfer was not without a struggle. Merckx accused Van Looy in the media of sucking wheels and the fence was gone. The battle culminated in the 1968 Tour of Flanders, when Rik found an ally in Walter Godefroot. He was the only one who was able to beat Merckx in the cobbled classics at the time.
In een tijdspanne van zes jaar won Rik van Looy twee keer de Ronde Van Vlaanderen en drie keer Parijs-Roubaix. Hij was de absolute patron van het peloton tot er in 1966 een nieuwe wielergod op het toneel verscheen: Eddy Merckx. De fakkeloverdracht verliep niet zonder slag of stoot. Merckx beschuldigde Van Looy in de media van wieltjeszuigen en het hek was van de dam. De strijd kende een hoogtepunt in de Ronde Van Vlaanderen van 1968. Toen vond Rik een bondgenoot in Walter Godefroot. Hij was in die tijd de enige die in staat was Merckx te verslaan in de kasseiklassiekers.
