“We zijn schooiers en we zullen altijd schooiers blijven.” Verscholen in een nieuwbouwwijk, aan de rand van een industrieterrein of op een terreintje net buiten de bebouwde kom; overal in Nederland staan kleine groepjes woonwagens. Bijna onzichtbaar. Een toevallige passant ziet een hek, een muur, een poortje. Het leven achter de muur wekt nieuwsgierigheid. Vanwaar deze autonome eilandjes in ons aangeharkte landschap? Waarom wonen in een wagen als er niets meer te rijden valt?