1945. Dat de Duitsers weg zijn, stemt Piften natuurlijk tot vreugde maar dat hij zijn geliefde Pépé kwijt is, maakt hem intens droevig. Op de bevrijdingfeesten heeft hij een Joods meisje gezien dat hem sindsdien fascineert: ze heet Esther en woont in bij Marcella's buurvrouw, Ann. Zijn verhouding met die Marcella draait -mede door zijn belangstelling voor Esther- vierkant en diepe eenzaamheid is nu zijn dagdagelijkse deel. Hij is op Pépé's stort gaan wonen. Zeer tot ongenoegen van de drie andere leden van het Genootschap van de Kraai, die besloten hebben hun dubieuze strandjutterspraktijken op te geven en binnenkort Marcella's bioscoop -die erg slecht draait- om te vormen tot een bazar.