Paul was de gangmaker in de groep, een ambitieus student die zonder gêne durfde te beweren dat hij ‘een van meest intelligente vertegenwoordigers is van zijn generatie’. Maar Pauls intelligentie werkt alleen als hij in de contramine is met iemand of iets. In die dagen bewondert hij Maarten – een bewondering, die hij verhult door zich als een oudere broer jegens hem te gedragen. Hij ziet dat, terwijl hij alleen de ambitie heeft om te schrijven, er in Maarten het echte talent voor schrijverschap schuil gaat. Vanzelfsprekend is Paul de eerste onder de vrienden die zijn oog laat vallen op de mooie Rosalie Balmakers, een Indisch meisje. Zij noemt hem ‘Paultje’, een teken dat zij alleen zijn zwakte kent. Als we hen veertig jaar later terugzien is Paul Commissaris van de Koningin. Hij is van alle vrienden het hoogst op de maatschappelijke ladder geëindigd. Als student verwierp hij het compromis, nu is hij een succesvol politicus die van het compromissen sluiten zijn beroep heeft gemaakt. Het enige wat er over is van zijn destijds, luid verkondigde compromisloze eerlijkheid is, dat hij zijn vrouw op de hoogte houdt van zijn affaires.