第二次世界大戦後の冷戦期...米ソは、し烈な宇宙開発競争を繰り広げていた。ソビエトは、世界初の人工衛星スプートニクの打ち上げ、ガガーリンによる世界初の有人宇宙飛行など次々と偉業を成し遂げ、大きくリードしていたが、それらを取り仕切っていたのが、天才科学者セルゲイ・コロリョフであった。彼なくしてソビエトの宇宙開発はあり得なかったと言われるほどの重要人物であり、その存在は国家機密だった。コロリョフが生涯抱き続けた壮大な夢こそ、「火星有人探査計画」だった。だが、最高権力者フルシチョフの命令で「月面有人探査計画」に変更を強いられ、その実現間近にしてコロリョフは亡くなってしまう。しかし、その夢は現在モスクワで進行中の火星探査シミュレーション実験「ＭＡＲＳ５００」に受け継がれている。新たに見つかった貴重な映像や関係者の証言を基に、悲劇の天才科学者コロリョフの実像に迫り、ソ連宇宙開発の壮絶な舞台裏を描く。
Ten odcinek serii "Kosmos" przedstawia najnowsze badania dziwnych zjawisk fizycznych spowodowanych przez czarne dziury i pokazuje eksperymentalną metodę, która być może pozwoli na ich obejrzenie. To historia dedykowana naukowcom, którzy dążą do zobaczenie niewidzialnego. Czarne dziury zasysają wszystko, co znajduje się blisko, a ich potężne pole grawitacyjne sprawia, że cokolwiek do niej nie wpadnie, nie może jej opuścić. Nazywane są "czarnymi", ponieważ całkowicie pochłaniają światło trafiające w horyzont i nie odbijają niczego. Ich występowania nie potwierdza bezpośrednia obserwacja, tylko siła analitycznego rozumowania naukowców, którzy widzą oddziaływanie czarnych dziur z otaczającą je materią i światłem. Samo ich istnienie było przedmiotem dialogu naukowego i polemiki przez dłuższy czas. Już w XVIII wieku John Michell i Pierre Simon de Laplace rozważali pojawienie się obiektu o tak silnym polu grawitacyjnym, że nie pozwala uciec nawet światłu. Jednak dopiero w latach 60. XX wieku naukowcy doszli do wniosku, że istnienie czarnych dziur jest logiczną konsekwencją ogólnej teorii względności.
