Op het ogenblik dat Jana Meyer haar droom in vervulling ziet gaan en ze een eigen boetiek kan openen in Antwerpen, sterft haar pleegvader Stan Moereels, de veerman van Terhaven. Ongeval of zelfmoord? Op de begrafenis ontmoet Jana de invloedrijke industrieel Alexander Vorlat, die haar uitnodigt voor een gesprek. Jana erft de veerpont maar al vlug blijkt dat ze die niet eens kan verkopen: Stan Moereels stond zwaar in de schuld bij Vorlat en had hem zijn boot in pand gegeven.
In zijn afscheidsbrief verklaart Stan Moereels waarom hij ervoor gekozen heeft uit het leven te stappen: samen met Vorlat heeft hij rechter gespeeld over leven en dood; een gruwelijke daad, erger dan moord. Jana wil volledige klaarheid over de omstandigheden waarin hij stierf en komt daarom in Terhaven wonen. Zij zal de veerdienst verder uitbaten. Rob, een jonge werknemer bij Vorlat, begeleidt haar op deze zoektocht. Als door de te hoge werkdruk zijn beste vriend verongelukt, slaan bij Rob de stoppen door. Hij wordt onmiddellijk aan de deur gezet. Alexander Vorlat duldt geen tegenstand, van niemand.
Vorlat verdedigt tegenover zijn arbeiders de verscherpte werkomstandigheden. Er dienen nu eenmaal harde maatregelen genomen om het bedrijf draaiende te houden, tewerkstelling te waarborgen en de concurrentie het hoofd te bieden. Jammer als hierdoor slachtoffers vallen. De grootste stap zet hij echter als hij bij zijn schoonbroer Robert de Wesemael een zware, onderhandse lening aangaat. Tim en Kristof, twee tienjarige jongens, zijn vermist. Als de lijkjes later opgevist worden uit de Schelde blijkt dat ze veel geld op zak hadden en alcohol gedronken. Het gerecht vergeet de ouders hiervan te verwittigen maar de pers puurt sensatie uit de mysterieuze omstandigheden waarin dit kon gebeuren.
Voor het gerecht is de doodsoorzaak van de twee jongens duidelijk: verdrinking. Hun roeibootje werd overvaren door een lichter. Het dossier wordt afgesloten. Jana zal optreden als vertrouwenspersoon en woordvoerster van de familie. Ondanks het feit dat hun vragen onbeantwoord blijven en er zelfs een bewijsstuk uit het gerechtsgebouw verdwijnt, zal geen moeite hen teveel zijn om de waarheid te achterhalen. Jana wordt hierin geholpen door een journalist, die in het krantenarchief een gelijkaardig verdacht overlijden vond. De overeenkomsten met de huidige situatie zijn verbazingwekkend.
Toen Sven Borgmans in 1996 verdronk, lag het jacht van Robert de Wesemael in de buurt, net zoals bij de dood van Tim en Kristof. Jana maakt kennis met een zekere Herman, die haar heel wat meer kan vertellen over dit individu. Gewapend met deze informatie eist ze, samen met de ouders, de heropening van het onderzoek. In Terhaven wordt een actiecomite opgericht dat handtekeningen inzamelt om via de publieke opinie, druk uit te oefenen en iedere doofpotoperatie in de kiem te smoren.
De familie Vorlat is zwaar geschokt als blijkt dat Ben, de jongste zoon, tegen alle afspraken in, ook de petitie voor de heropening van het onderzoek ondertekende. Hij zal het ouderlijk huis ontzegd worden. Vanuit onverwachte hoek krijgt Jana de steun van een jong politicus, die al dan niet munt probeert te slaan uit hun hopeloze situatie. De onderzoeksrechter heeft levensgrote twijfels om het onderzoek al dan niet te heropenen maar zal uiteindelijk buigen voor het hogere gezag in naam van het algemeen belang en de rust in ons land.
Het onderzoek naar de omstandigheden waarin de twee kinderen om het leven kwamen, wordt niet heropend. De actievoerders beslissen de strijd niet op te geven en er zelfs harder tegenaan te gaan. Jana wordt uitgenodigd in het debatprogramma "Zeven op Zeven" maar haar optreden kan niet meteen een succes genoemd worden. Het wordt duidelijk dat de ouders het grondig oneens zijn over de te volgen strategie. Jana komt ook nog in moeilijkheden door ondoordacht omspringen met de ingezamelde fondsen van het steuncomite.
Rob houdt het op de veerpont voor bekeken en wil ander werk. In uiterste gewetensnood beslist de Procureur het tijdperk van leugens en bedrog definitief af te sluiten en kiest hij voor het recht op waarheid. Ook Claudine de Wesemael heeft een keuze gemaakt: zij zal Alexander Vorlat verlaten. Als Rob niet aan de verleiding kan weerstaan om opnieuw bij Vorlat aan de slag te gaan, zal Jana voor een belangrijke keuze komen te staan...
In Terhaven zal de bom barsten als blijkt wie de twee kinderen dronken voerde en ze voor hun dood seksueel misbruikte. Een moedeloze en ontgoochelde Jana keert het dorp de rug toe, wil de veerpont verkopen en gaat terug naar Antwerpen om er een nieuw leven te beginnen. Als ook deze vlucht geen uitkomst biedt, is de mislukking totaal.
Een toevallige ontmoeting met Tobie Vorlat maakt bij Jana de herinnering aan haar pleegvader opnieuw zeer levendig en doet haar besluiten zijn levenswerk, ondanks alle tegenkantingen, toch verder te zetten en zijn raadselachtige dood op te helderen. Een anonieme brief geeft aan deze zoektocht een bruuske wending. Tobie en Jana voelen zich innig verbonden door de geheimen van het verleden.
In de psychiatrische instelling waar de moeder van Jana verblijft, kan een jonge non het zwijgen niet langer aan. Zij vertelt Jana haar wedervaren met een patiente, die het in haar nachtmerries over de dood van haar twee kinderen heeft en er steevast de naam van Alexander Vorlat aan vastknoopt. Vele details wijzen erop dat de vrouw in het huis van Jana moet geweest zijn. Samen met Tobie zal Jana de muur van wantrouwen en stilzwijgen proberen te doorbreken. Het houtbedrijf van Vorlat komt op de rand van de afgrond te staan wanneer het verdict van de milieu-inspectie valt. Tobie staat voor een verscheurende keuze tussen Cathy en Jana.
De ultieme poging die Alexander Vorlat onderneemt om zijn bedrijf van de ondergang te redden, loopt faliekant af. Tobie verwerpt de onverbiddelijke houding van Jana en de wraakgevoelens die zij blijft koesteren. Zelfs de onderzoeksrechter probeert haar ervan te overtuigen dat gelijk hebben niet altijd hetzelfde is als gerechtigheid bekomen.
Eenzaam en berooid wil Vorlat vrede sluiten met zijn oude vader, die alle koppigheid laat varen en hem zelfs de reddende hand toereikt om een nieuw leven te beginnen. In alle nederigheid zal Vorlat leren aandacht en liefde te schenken aan wie hem dierbaar is en zijn verantwoordelijkheden opnemen. Tot haar verbijstering moet Jana vaststellen dat Tobie niet alleen het evenbeeld van zijn vader is, maar zelfs verder gaat in bedrieglijke praktijken en machtswellust. Een gelouterde Alexander Vorlat betuigt zijn eerlijke spijt tegenover Jana, die hierin niet alleen een persoonlijke overwinning ziet, maar hem ook innig dankbaar is.